Θυμάμαι ήμουν τόσο τσιμπημένη μαζί του, που άλλαξα μέσα σ'ένα χρόνο τουλάχιστον τέσσερις φορές χρώμα στα μαλλιά μου. Γιατί ήθελα κάθε φορά να ανακαλύπτω μια καινούρια προσωπικότητα για να μη με βαριέται. Έκανα τα πάντα. Κάθε μέρα γινόμουν άλλος άωθρωπος με τα ντυσίματα που σκηνοθετούσα αλλά και τα εσώρουχα. Ακόμα και τη συμπεριφορά μου άλλαζα όσο μπορούσα για να μη τη συνηθίζει. Τη μία αθώα παιδούλα, την άλλη αγριοθήλυκο, την άλλη ανεξάρτητη τύπισσα από παλιές ταινίες, που μπαινοβγαίνει στις ζωές των άλλων ανάλογα με τη διάθεσή της. Σε κάποιες ακραίες στιγμές αγάπης, έπλαθα στη φαντασία μου ένα περίεργο σενάριο που θα μπορούσα μια μέρα να γράψω, ότι μια τρελά ερωτευμένη γυναίκα αποφασίζει να κάνει extreme make over για να αναζωογωνήσει το ενδιαφέρον του άντρα της. Μάλιστα τον χωρίζει, για να κάνει την ακραία μεταμόρφωσή της και να τον ξαναπλησιάσει ως μια άλλη γυναίκα πλέον. Όλα εν αγνοία του. Όλα για να μπορέσει να εξασφαλίσει περισσότερο χρόνο κοντά του.
Εκείνος όμως πάντα με αντάμοιβε με την ίδια ανασφάλεια στο τέλος. Μια μέρα τον ρώτησα σε πανικόβλητη κατάσταση, τι να έκανα για να του κρατήσω το ενδιαφέρον. Μου απάντησε με μια χαιρέκακη και αυτάρεσκη φράση: " Δεν έχει σημασία η εμφάνιση ή οι εμφανίσεις. Αν είσαι πιο ωραία ή πιο ενδιαφέρουσα απ'την απέναντι. Και χειρότερη σου να είναι, μία είναι η αλήθεια: Είναι καινούριο μουνί. Και ποτέ δε θα νικήσεις το καινούριο". Από τότε κατάλαβα πόσο αναλώσιμοι είμαστε όλοι στη Γη και πως σε όλα τα πράγματα ενέχεται ο θάνατος. Ακόμα και στο one night stand υπάρχει ένας μικρός θάνατος. Άρα θα συμφωνήσω με την ατάκα: "Η ικανοποίηση είναι ο θάνατος του πόθου".
Και καθώς έπινα το ποτό μου με μια φίλη, εφτά χρόνια αργότερα, μπαίνει στο μπαρ μια καινούρια φυσιογνωμία. Μία τύπισσα λίγο νεότερή μου, πολύ όμορφη και στιλάτη. Λίγο πιο μετά θα έπαιζε με το συγκρότημά της. Είχε μπει με τέτοιον αέρα και τέτοιο δυναμισμό, που για λίγο νόμισα ότι όλοι κοκκάλωσαν. Όλο το μπαρ είχε γυρίσει και την κοίταζε. Αμέσως σκέφτηκα: "Το καινούριο..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου